Przeciw naszej cywilizacji

Aleksander Wat i jego książka,, Mój wiek” to absolut świadectwa historycznego jednostki. Wat w 1964 roku, podczas pobytu w Berkeley, zmagając się z poważną chorobą,  w celach terapeutycznych zaczyna nagrywać swoje wspomnienia, rozmawiając z Czesławem Miłoszem. Wspólnie zabierają czytelnika w świat poprzedniego stulecia  do przedwojennego  Lwowa, w  rzeczywistość więzienną we Lwowie, Kijowie, Moskwie i Saratowie. Wat jest najpierw młodym idealistą poszukującym alternatywy dla zastanej rzeczywistości, kwestionującym europejską cywilizację, wreszcie komunistą i redaktorem ,,Miesięcznika Literackiego” i ,,Czerwonego Sztandaru”, następnie więźniem , a ostatecznie zagorzałym antykomunistą, uznającym tę ideologię za przeciwną cywilizacji europejskiej. Czytelnik ma dostęp do świata wewnętrznego autora, do konfrontacji szczytnych idei z doświadczeniem, do relacji rozmów  ze współwięźniami, do refleksji światopoglądowych, do obserwacji społecznych. Głęboka autorefleksja autora prowadzi go do postrzegania komunizmu jako czystego zła.  

Wspomnienia zdają się być uniwersalnym i ponadczasowym świadectwem człowieczeństwa nieustannie wystawianego na próbę realizacji ideałów za wszelką cenę.