O rozbłyskach mądrości

Cokolwiek czynisz, czyń roztropnie i patrz końca! (Quidquid agis, prudenter agas et respice finem!) Od starogreckiej sentencji dyrektor Anna Sobala-Zbroszczyk rozpoczęła uroczyste zakończenie roku szkolnego i głos przekazała pani prezes Krystynie Norwie, która podsumowała pomyślny rok i życzyła  wszystkim udanych wakacji. Dyrektor Anna Sobala-Zbroszczyk potwierdziła, że mijający rok szkolny upłynął pod znakiem wartościowych i inspirujących inicjatyw. Dwóch uczniów odniosło sukcesy w olimpiadach przedmiotowych, pomimo tego, że w IB takie osiągnięcia nie zwalniają z konieczności zdawania egzaminu maturalnego. Byli nimi Mateusz pod opieką Pawła Wołowskiego z języka francuskiego i Wojtek pod opieką Jakuba Pawlikowskiego z matematyki. Ponadto finalistą brazylijskiej olimpiady astronomicznej został Tomasz pracujący pod opieką Piotra Morawieckiego. Pod kierunkiem Jana Chudzyńskiego finalistą i laureatem olimpiady ekonomicznej zostali Julian i Antoni. We współpracy z Tosią Siatkowską Maciej został finalistą wiedzy o prawie. W międzynarodowym konkursie CanSat grupa Shooting Star wraz z jej koordynatorem Pankajkumarem Joshim zdobyła wicemistrostwo.

Uczniowie odnieśli także innego rodzaju sukcesy. Zespół HelloSpace wraz z Piotrem Morawieckim wysłał sondę na wysokość trzydziestu dwóch tysięcy kilometrów, Sławomir Jagiełło z Grupą Calcullus realizował zaawansowany program z teorii względności. W szkolnym konkursie  poświęconym liczbie π zwyciężyła grupa uczniów i wraz z  Basią, autorką pysznych ciast zostali wyróżnieni przez organizatora konkursu Tomasza Lechowskiego. Nagrody przyznano także za aktywności o charakterze humanistycznym. Natalia i Marysia otrzymały od organizatorek konkursu literackiego ( Katarzyny Szymańskiej, Olgi Masiuk, Katarzyny Długołęckiej i  Kachny Królak) nagrodę główną oraz w kategorii recenzji. Poza tym polonistki przypomniały o pierwszej edycji konkursu o nazwie KnIGA i o książkach-nagrodach dla jego uczestników, które będą niebawem do odbioru. W dziedzinie sztuki mówienia, równie ważnej jak sztuka pisania, wyróżniony został architekt Ligii Debatanckiej, prowadzonej przez Wojciecha Mileja, Julian. Zespół dysputantów z Solca spotkał się w 1/8 finału z zespołem z Nowowiejskiej i dostał się do ćwierćfinałów. Marta Wierzbicka-Kotte opiekowała się grupą przygotowującą konferencję Jasmun, która już szykuje się do obrad we wrześniu. W tym roku ekipa doskonaliła swoje umiejętności w Berlinie, Rzymie, Lubece i Budapeszcie.  Franciszek Fijałkowski-Wojciechowski w ramach Collaborative Science Project wyróżnił zespół, który opracował projekt poświęcony mierzeniu natężenia światła w szkole na Solcu. Przyznał również nagrodę za drugie miejsce i nagrodę publiczności. Wojciech Świątek wręczył zwycięski puchar drużynie piłkarskiej preDP2. W podsumowaniu koordynator Tomasz Mazur zachęcił wszystkich do autorefleksji podczas wakacji, do nabrania dystansu i wyciągnięcia lekcji dla siebie na przyszłość oraz przeczytał napisany przez siebie wiersz:

Pewna sowa
 
Rok szkolny się kończy, bo się zaczyna
A tego końca w początku leży przyczyna
I kiedy IB-student u jego schyłku staje
Już mu się marzą najbardziej odległe kraje
Już jego głowa odpoczynku stęskniona
A tu go jeszcze koordynator z czymś woła

Wołanie to jednak nie do dalszej nauki ma zachęcić
Nie wizją śrubowania wyników chce nęcić
Nie ćwiczenia z matematyki ma rekomendować
Nie z Englisza i Polisza lektury każe piłować
Zamiast tego o chwilę namysłu apeluje
Jako że IB-student refleksją się cechuje

Kiedy na dzikie się rubieże wypuścicie
Kiedy wieść zaczniecie niepomne wszelkich trosk życie
Kiedy słońca i wiatru was obejmą uściski
Właśnie wtedy zbierajcie mądrości rozbłyski
Na sprawy minione z dystansu zerkając błogiego
Nie krępujcie duszy smakiem zawodu żadnego

Nie dla samego rozleniwienia wywczasy
Nie dla oczu ukojenia knieje i lasy
Lecz by razy życia i rozterki wszelkie
By zawiedzione nadzieje i porażki wielkie
Przez sito doświadczenia refleksji przesiać
I siłę oraz mądrość z tego wykrzesać

Cóż, że się z chemii zamieniło pierwiastki
Cóż, że się utraciło polonistki łaski
Cóż, że się w ekonomii pomyliło wykresy
Cóż, że się w historii pomieszało okresy
Kiedy się patrzy na raz w odmęty kosmosu
Kiedy się słucha samotnej duszy swej głosu

Nie o świcie wylatuje ta ptaszyna
Kiedy kalendarz dopiero puchnąć zaczyna
Nie zrywa się do lotu w południe
Kiedy głowa od spraw wręcz dudni
Dopiero o zmierzchu jej pora nastaje
Kiedy zbadane już wszelkich możliwości skraje
A imię jej sowa Minerwy

Rok szkolny się kończy, bo się zaczyna
A tego końca w początku leży przyczyna
I kiedy IB-student u jego schyłku staje
Wtedy sowę Minerwy słyszy i rozpoznaje

Na zakończenie dyrektor Anna Sobala-Zbroszczyk przypomniała sentencję Adama Osborne’a, że najbardziej wartościową rzeczą jaką możesz zrobić, to pomylić się. Niczego się nie nauczysz, będące doskonałym.

(tekst: Beata Ciacek, wiersz: Tomasz Mazur; zdjęcia: Beata Ciacek we współpracy z Pawłem Skrzyńskim, Jan Chudzyński, Piotr Morawiecki)