O Mishimie

28 listopada spotkaliśmy się z profesor Beatą Kubiak Ho-Chi, badaczką literatury i estetyki japońskiej, tłumaczką powieści Yukio Mishimy p.t. ,,Wyznanie maski”. Mishima to jeden z najważniejszych pisarzy XX wieku, najczęściej tłumaczony autor literatury japońskiej na świecie, nazywany ostatnim japońskim samurajem. W swojej powieści p.t. ,,Wyznanie maski”, napisanej po II wojnie światowej Mishima mierzy się ze skutkami przegranej przez Japonię wojny, z własną traumą wewnętrzną, z pragnieniem okiełznania uczuć i myśli i jednocześnie z dążeniem do bycia człowiekiem zrównoważonym wewnętrznie.
Japoński mistrz słowa to człowiek pełen sprzeczności i wielu twarzy. Podziwiał Japonię klasyczną, oddawał cześć przodkom, lecz nie był zbytnio religijny, ożenił się, miał dwoje dzieci. Uważał, że Japończycy zapomnieli o swoich ideałach: o honorze, o odwadze, o doniosłości. Założył quasi wojskowy oddział, którego hasłem przewodnim była przywrócenie władzy cesarza. W tym samym czasie zmagał się ze swoją nadwrażliwością, analizował swoją tożsamość seksualną, skłonności homoseksualne, fascynowały go krew, noc i śmierć, nie chciał się zestarzeć. W wieku 45 lat odebrał sobie życie.
Podczas spotkania prof. Beata Kubiak Ho-Chi odpowiadała też na pytania uczniów o światopogląd Mishimy i o jego dwuznaczną postawę życiową. Badaczka zwróciła uwagę na specyfikę kultury japońskiej, w której etyka ściśle łączy się z estetyką, a ideałem jest niedopowiedzenie.

(text: Beata Ciacek; zdjęcie: Beata Ciacek)